24 Eylül 2013 Salı

Gün Bitti..Ben De Bittim..

Bugün,beni en çok karmaşıklıga düşüren yere,okula gittim.Sakin geçirdigim uzun bir sürenin ardından bugün adeta herşey sıfıra,başladıgım yere dönüştü.Nedendir bilmem ama okula gittigim her gün beni farklı bir karamsarlık kaplar..Onca degişik insanın tavırları,hareketleri gülmeleri,konuşmaları herşeyi beni istemedigim bir dünyaya götürür.Belki de istemedigim insanların etrafımda olmasındandır.Ya da istedigim insanın yanında olamamamdır..
Ve ben ne zaman okula gitsem her zaman 'o'nu ararım insanların yüzünde.Aslında ben nereye gidersem gideyim hep 'o'nu ararım.Okul farklı çünkü en çok orada birbirine aşık olan insanlar var.Veya aşık gibi görünenler.El ele kol kola lar..Kıskanmıyorum onları çünkü benim yaşadıgım aşk'ın yanından bile geçemezler.Ama benim hayallerim bile bu kadar öteye gidememişti.Hayallerimde bile sadece severken düşünmüştüm 'o'nu..
Kalabalık bir yerde kendimi ve zihminimi mükemmel bir şekilde kilitlemeyi yıllar önce ögrenmiştim.Onaylamam gereken yada gerekmeyen yerde başımı öne dogru sallıyor,igrenç esprilere gülüyor ve arkasında okyanus dolusu gözyaşı biriktirdigim gözlerimle karşıdaki kişiye odaklanmaya çalışıyordum..
Bugün biraz daha farklıydı sanki.Her zaman içime oturan öküzün biraz daha büyügü oturdu bugün.İlk ders arasında hırkamı alıp çıktım okuldan.İlk gelen otobüse bindim ve gene dışarı uzun uzun bakıp yanımda çıglık gibi gelen seslere kulagımı kapattım.Sonra otobüs durdu.Ögrenciler teker teker bindi ve..O saniye kalbimin bir kaç dk'lıgına attıgına pek emin degilim.Benim bu hale gelmeme sebep olan,duygularımın körelmesine,sebepsiz aglayışlarıma,diger insalardan bir şekilde ayrılmama ve daha yüzlerce şey..İç dünyamda ki hapishaneyi yaratan kadın..2 adım ötemdeydi.O an çıglıklar bir anda sustu.Sanki herkes bana dönmüş ne yapacagıma bakıyordu.Ellerimin titredigini bir kaç dakika sonra fark ettim.Bogazıma kadar gelen aglamaklı hıçkırıgı son anda yuttum.Herşeyimi alan,enkazımın dinamitini ateşleyen kadın..Tam olarak 2 adım ötemdeydi..Beni gördüktan sonra ne hissettigini o kadar çok merak ettim ki.Yaklaşık 20 dk süren yolculukta yüzünün her bir santimini titizlikle inceledim.Kabullenmek zor oldu ama iyice güzelleşmişti.Bakmamak için kendimle savaştım ama zihnim katilimi görmekte ısrar etti,yenik düştüm..20 dakikaya sıgdırdım o kadınla her ne yaşadıysam.Ben hala geceleri uyuyamıyorsam, çok sigara içiyorsam,zihnimde bitmek bilmeyen bir kargaşa varsa,hiçbir şey için umut besleyemiyorsam ve hayatta istedigim en çok şey olan,'o'na hala 'seni seviyorum'diyemiyorsam,işte bu kadın yüzündendir..Ben onun kusursuz bir eseriyim..
Sonra,o yanıma biraz daha yaklaştı..
Sonra, bana baktıgını hissettim..
Sonra,ben inmem gereken yerden 2 durak sonra indim..
Sonra,ben inip otobüs hareket ettiginde bana zihnimden silinmeyecek bir bakış attı..
Sonra,hıçkırıgımı
2. kez tuttum bogazımın son noktasında..
Sonra,arkadaşımın dogum gününe gittim.Pastanın mumları söndürüldü,arkadaşımın sevgilisi onun yanagından kocaman öptükten sonra ''İyi ki dogdun aşkımmm''dedi...
Sonra;
Gün bitti..Ben de bittim..

1 yorum:

  1. Ağaoğlu Was Here24 Eylül 2013 09:02

    “Güzel kadınların uyandırdığı şefkatten korkun.”

    YanıtlaSil